کد مطلب:43604
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:190
چه اوقاتي براي مباشرت و نزديكي مناسبتر است و چه اوقاتي مناسب نيست.
نزديكي كردن در اوقات زير كراهت دارد:
در شبي كه ماه گرفتگي باشد؛
در روزي كه خورشيد گرفتگي باشد؛
در شب و روزي كه بادهاي سرخ و سياه و زرد بوزد؛
در روزي كه زلزله يا هر حادثه ترسناكي رخ دهد؛
هنگام ظهر و هنگام غروب خورشيد و شب هايي كه ماه درمحاق باشد (شبهاي آخر ماه قمري كه ماه پيدا نيست)؛
بعد از اذان صبح تا طلوع خورشيد؛
در اولين شب از هر ماه مگر اول ماه رمضان؛
در نيمه هر ماه قمري؛
ودر سفر اگر آبي براي غسل كردن نداشته باشد؛
بين اذان و اقامه؛
در شب عيد قربان؛
در كشتي؛
رو به قبله و پشت به قبله؛
در مسير راه؛
نزديكي به طور عريان؛
بعد از محتلم شدن و قبل از اين كه غسل كند يا وضو بگيرد؛
زماني كه مرد يا زن خضاب بسته (حنا يا رنگ) باشند؛
هنگام پر بودن شكم؛
ايستاده جماع كردن؛
زير درخت ميوه دار؛
روي پشت بام؛
در زير آفتاب مگر پوشش داشته باشد؛
در جايي كه بچهاي يا ديگري ببيند؛
نگاه كردن به فرج زن در حال جماع و سخن گفتن در آن حالت مگر ذكر خداي تعالي؛
به دست كردن انگشتري كه اسم خدا يا آيه قرآن بر آن حك شده باشد.
نزديكي كردن در اوقات زير مستحب است.
شب دوشنبه، سه شنبه، پنج شنبه و جمعه و روز پنجشنبه و روز جمعه بعد از عصر و هرگاه كه زن ميل داشته باشد.(1)
پي نوشتها:
1. عروة الوثقي، ج 2، كتاب نكاح، مسأله 11.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.